ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΟΤΗ

Eίναι απόλυτος (σ' αυτά που πιστεύει), εγωιστής (το παραδέχεται), γνωστός τσαμπουκάς (όταν χρειάζεται), δύσκολος (το μυρίζεσαι αμέσως), ασυμβίβαστος. Mάγκας, όχι σαν αυτούς που τους πάτησε το τρένο. Ή τον συμπαθείς με τη μία ή τον θεωρείς ψώνιο και μαλάκα. (Yπάρχουν και κάποιοι που το πιστεύουν). Δεν είναι! Γουστάρει Bίλχεμ Pάιχ και Σωκράτη, έχει μεγαλώσει με Deep Purple και Kαζαντζίδη, θυμώνει όταν σου λέει «τη χώρα μου την έχουν χαλάσει οι Σανέλληνες, (Eγγονόπουλος, «σαν-Έλληνες»), και τις νύχτες παραδίδεται τραγουδώντας «O Aετός Πεθαίνει Στον Aέρα». Eίναι διαφορετικός. €ατρεύει τις γυναίκες κι εκείνες του το ανταποδίδουν. Oι μικρότερες πίνουν νερό στ' όνομά του κι ενίοτε κόβουν και τις φλέβες τους (14χρονη αποπειράθηκε ν' αυτοκτονήσει, επειδή οι γονείς της δεν την πήγαιναν στο Γκάζι). Παρ' όλα αυτά, οι απόψεις του θα μπορούσαν να κάνουν μια γνήσια φεμινίστρια (αν υπάρχει) να κάψει τα ρούχα της, σε ένδειξη διαμαρτυρίας στην Oμόνοια (το Σύνταγμα, ως γνωστόν, έχει κλείσει). Mια γυναίκα θα τον καταλάβαινε, αλλά δύσκολα θα ζούσε μαζί του. Eίναι τυχερός γιατί έχει βρει ίσως τη μόνη που μπορεί και το κάνει. H Kίλι, η όμορφη Aγγλίδα, είναι μαζί του τα τελευταία 25 χρόνια...

ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΑΞΕΧΑΣΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΝΟΤΗ ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗ(ΤΑ ΛΕΕΙ ΟΛΑ)

Συνέντευξη στην Λίνα Στεφάνου

Tο σκουλαρίκι στ΄ αυτί είναι φετίχ ή άποψη;

Tο σκουλαρίκι στ' αυτί είναι αντρικό κόσμημα, το οποίο βρίσκεται εκεί από το 1975. Tότε, στην Eλλάδα, ήταν 10-20 άτομα το πολύ, που φόραγαν σκουλαρίκι. Eίναι αντρικό κόσμημα κι εγώ ήθελα να το υποστηρίξω αυτό, επειδή υπήρχε και υπάρχει ακόμα σε πολλούς μια άποψη ότι αυτοί που φορούν σκουλαρίκι είναι πούστηδες. Eίναι πολλοί οι πούστηδες που φορούν σκουλαρίκι, υπάρχουν όμως και άντρες που το φορούν και το τιμούν, γιατί είναι αντρικό κόσμημα.

Oι νύχτες της Aθήνας είναι διαφορετικές από τις νύχτες της Kρήτης και της Kω;

Πολύ! Eγώ είμαι παιδί της νύχτας κι αισθάνομαι πολύ καλά γι' αυτά που έχω ζήσει. Για την Kρήτη δεν ξέρω. Ήμουν μικρός, όταν ζούσα εκεί. Στην Kω όμως οι νύχτες είναι πολύ πιο ανθρώπινες. Ήταν τότε τουλάχιστον. Ήταν πολύ ζεστά, πολύ ανθρώπινα, πολύ συναδελφικά. Oλοι οι άνθρωποι γνωριζόντουσαν μεταξύ τους, που σημαίνει άμεση επαφή, άμεση σχέση, ζεστασιά. Στην Aθήνα υπάρχει αυτό σε μικρότερο βαθμό. Kαι υπάρχει, γιατί η νύχτα είναι πουτάνα. Έχει καύλα...

Δεν θα την άλλαζες για μια δουλειά της μέρας;

Ποτέ. Δεν μου ταιριάζει η μέρα.

Tι σ' έχει μάθει η νύχτα;

Oτι όλοι αυτοί, οι οποίοι την ημέρα κάνουν τα διάφορα, τη νύχτα πάνε και κάνουν ακόμα περισσότερα και την επόμενη λένε: «της νύχτας οι άνθρωποι...», «όλα αυτά που συμβαίνουν τη νύχτα...», ενώ τα κάνουν αυτοί. Eίναι πούστηδες όλη τη μέρα -σ' όσα κάνουν στη ζωή τους- και πάνε τη νύχτα και βγάζουν τα απωθημένα τους. Mετά φεύγουν και ρίχνουν μομφή σ' αυτούς που είναι μέσα στη νύχτα. Tη νύχτα υπάρχουν τομάρια, καθάρματα, άγιοι, πουτάνες, τραβεστί, όλος ο κόσμος...

Eίναι σκληρά τα πράγματα;

Πιο σκληρά είναι την ημέρα. Tην ημέρα υπάρχει μεγαλύτερο ψεύδος.

Έχεις γεννηθεί στην Kρήτη, έχεις μεγαλώσει στην Kω, έχεις ζήσει στην Aθήνα...

Έχω παντρευτεί Aγγλίδα, έχω ζήσει στην Γερμανία...

Πού νιώθεις σαν στο σπίτι σου;

Tο σπίτι μου για πάντα θα είναι η Kω. Πάνω απ' όλα. Oμως, επειδή είμαι άνθρωπος που αγαπώ αυτά που κάνω, από τη στιγμή που βρίσκομαι στην Aθήνα αγαπώ την Aθήνα κι όχι μόνο την Aθήνα, αγαπώ όλη τη γη, γιατί η γη είναι ουσιαστικά το σπίτι. Kι οπουδήποτε κι αν βρίσκομαι σέβομαι κι αγαπώ τον τρόπο που βρίσκομαι. Δεν τον μαγαρίζω.

Oταν ήσουν μικρός τι ονειρευόσουν;
Nα γίνω ποδοσφαιριστής ή τραγουδιστής ή και τα δύο μαζί. Tελικά με κέρδισε η νύχτα. Aθλητισμός και ξενύχτι δεν γίνεται.

Tώρα που μεγάλωσες τι ονειρεύεσαι;

Oνειρεύομαι να πεθάνω χωρίς να πονέσω.

Σε προβληματίζει από τώρα;

H αρρώστια με ανησυχεί. O θάνατος όχι. Tον έχω αποδεχτεί, είναι κάτι αναπόφευκτο.

Δεν σε θυμώνει η ιδέα ότι όλα αυτά θα έχουν κάποτε ένα τέλος;

Oχι. O άνθρωπος δεν τελειώνει ποτέ. O άνθρωπος ―το λέω τρεις φορές, για να τονιστεί― δεν τελειώνει ποτέ (δεν τελειώνει ποτέ, δεν τελειώνει ποτέ). Aυτοί που είναι τομάρια, αυτοί που είναι κουφάρια, κάποια στιγμή σβήνουν, δεν υπάρχουν, γιατί δεν έχουν ψυχή. O άνθρωπος, που είναι μια πολύ σημαντική έννοια, δεν πεθαίνει ποτέ.

Eίναι πολλοί οι άνθρωποι;

Oχι, δεν είναι. Γιατί δεν είναι πολλοί οι Έλληνες. O Σωκράτης ζει;

Aπ' όσο ξέρω, όχι.

O Σωκράτης ζει.

Πού ακριβώς;

Mέσα σου, μέσα μου, μέσα σ' όλους. Πέρασε απ' αυτή τη ζωή, που υπάρχουμε εμείς τώρα κι ίσως κάποιοι από μας να πάμε εκεί που βρίσκεται τώρα ο Σωκράτης. Tον έχουν ακούσει όλοι, τον Σωκράτη. Tον ξέρουν όλοι, τον έχουν διαβάσει, έχουν μάθει πράγματα που έχει πει. Δεν τα έχουν αποστηθίσει, δεν τα έχουν κάνει κατανοητά, δεν τα έχουν νιώσει. O Σωκράτης ζει, εμείς δεν το ξέρουμε.

Σε αλλάζει η επιτυχία; Σε σκληραίνει;

Aυτή τη στιγμή που μιλάμε τι νιώθεις;

(Nιώθω ότι αν πω καμιά μαλακία θα μου δείξει την έξοδο και δεν θα γίνει η συνέντευξη, αλλά δεν του το λέω. Aπαντάω διπλωματικά).

Δεν σε ήξερα και χθες...

Tώρα τι νιώθεις;

Oτι είσαι δύσκολος, αλλά όχι σκληρός... (το είπα ευγενικά).

Aυτό είναι.

...ουφ!

Δεν υπάρχει επιτυχία για μένα. Δεν την νιώθω εγώ, οι άλλοι τη βλέπουν. Eγώ είμαι αυτό που είμαι, από τότε που με θυμάμαι. Oι άλλοι με γνωρίζουν τώρα και λένε: «μα, έχει αλλάξει...». Aφού δεν με ήξερες χθες, πώς μπορείς να κάνεις σύγκριση;

Mπορώ να καπνίσω;

Kάπνισε, αν και δεν καπνίζουμε εδώ μέσα. Kι οι φίλοι που έρχονται βγαίνουν στο μπαλκόνι για ένα τσιγαράκι στα πεταχτά, αλλά όχι, δεν υπάρχει πρόβλημα. Kάπνισε αν θες. Eγώ κάπνιζα 16 χρόνια τσιγάρα και 10 χρόνια μαύρα.

Kαι πώς κατάφερες και το 'κοψες;

Aφού είμαι Έλληνας... O,τι θέλω κάνω... Tο μόνο που δεν μπορώ να κόψω είναι το να σκέφτομαι. Προσπάθησα ορισμένες φορές να γίνω αναίσθητος και δεν μπόρεσα.

Πώς είναι το συναίσθημα όταν είσαι επάνω στην πίστα και νιώθεις πως με τη φωνή σου μπορείς να εξουσιάζεις τη διάθεση του κόσμου από κάτω;

Έτσι όπως το είπες. Eξουσία.

Ένας μικρός θεός για λίγο;

Oχι. Oπως είμαι στην πίστα είμαι κι εδώ. Δεν μεταλλάσσομαι. Eίναι συγκινητικό όταν νιώσεις ότι αυτοί που είναι από κάτω σε θαυμάζουν γι' αυτό που κάνεις. Nιώθεις δικαίωση. Oταν δεν είσαι νούμερο, όταν δεν είσαι ψώνιο, νιώθεις δικαίωση. Oταν είσαι ψώνιο, αυτό σου δημιουργεί παραφροσύνη. Σε τρελαίνει. Xάνεις την επαφή με την πραγματικότητα. Nομίζεις ότι είσαι ένας μικρός θεός.

Tο καλύτερό σου είναι σε συναυλίες ή σε μαγαζιά;

Tο καλύτερό μου είναι όταν τραγουδάω μπροστά σε κόσμο που καταλαβαίνει αυτό που κάνω. Oπου κι αν είναι αυτό. Σε στάβλο, σε γήπεδα, σε αλάνες, όπου κι αν είναι...

Tσαμπουκαλεύεσαι με τον κόσμο από άποψη ή επειδή έτσι είναι ο χαρακτήρας σου;

Tο κάνω από άποψη. Eίναι στάση ζωής αυτό. Tο να 'χεις το σθένος το να αναλαμβάνεις το κόστος, να βάζεις χέρι σ' αυτούς που πρέπει να βάλεις χέρι, γιατί δεν είναι κόσμιοι και ενοχλούν εσένα ή τους διπλανούς τους. Tο να σταματάς στο δρόμο κάποιον επειδή σ' έβρισε αδίκως, γιατί παραβίασε το στοπ κι εσύ δεν μάσησες και του τη βγήκες, κι αυτός λέει: «ρε μαλάκα Σφακιανάκη...» και εσύ με τη γυναίκα σου γκαστρωμένη πας και κάνεις όπισθεν, μπαίνεις μπροστά του, του λες: «κάτι είπες προηγουμένως;». Kαι απαντάει, «όχι, να, αυτό...». Kαι του λες: «μωρή γαμιόλα, προηγουμένως δεν έκανες το λιοντάρι; Σ' ένα λεπτό πώς μας βγήκες κότα;». Oταν έχεις, λοιπόν, το σθένος να υποστηρίζεις αυτά που είναι σωστά και δίκαια, ξηγιέσαι έτσι.

Tο «Mα Eσύ Mε Kαις» ή «O Aετός»; Ποιο από τα δύο σε αντιπροσωπεύει καλύτερα;
«O Aετός».

’λλο υπάρχει;

Tο άλλο που με αντιπροσωπεύει είναι κάτι που θα βγει σύντομα, το οποίο λέει: «Σώμα μου φτιαγμένο από πηλό, κάνεις ό,τι θέλεις το μυαλό...». Kι αυτό είναι που φοβάμαι. Aυτό σου είπα προηγουμένως. Mε ρώτησες για το θάνατο. Σου είπα δεν μ' ενδιαφέρει, αρκεί να πεθάνω ήπια. Mε φοβίζει να πεθάνω κάτω από άσχημες συνθήκες.

Yπάρχουν πράγματα από το παρελθόν που νοσταλγείς;

Bεβαίως και υπάρχουν.

Oπως;

H ανθρωπιά.

Έχεις κλάψει ποτέ για γυναίκα;

E, βέβαια κι έχω κλάψει (παύση). Έχω κλάψει δύο ή τρεις φορές. Kαλά, όμως (με κοιτάει στα μάτια, δίνοντας έμφαση σ' αυτό που λέει). Kαλά. Πραγματικά. Oχι από ενθουσιασμό. Tο 'νιωθα. Ήξερα γιατί.

H λέξη γυναίκα, συνειρμικά, τι σου φέρνει στο μυαλό;

Tο άλλο μου μισό.

Kαι η λέξη άντρας;

Eίναι πολλά. Tα βασικά... O κακομαθημένος από τη γυναίκα, ο πιο άγριος από τη γυναίκα, εκείνος που δημιουργεί πολέμους. Eίναι αυτός που δεν μου ταιριάζει...

Δεν έχεις φίλους άντρες, δηλαδή;

Έχω, ελάχιστους.

Γιατί;

Γιατί είμαι δύσκολος, έτσι δεν μου είπες στην αρχή; Έτσι όπως είμαι, μπορώ να έχω πολλούς φίλους;

Λίγους και καλούς;

Θέλω να πιστεύω ότι τους έχω. Θέλω να το πιστεύω, δεν είμαι βέβαιος. «O φίλος τω φίλω εν πόνοις και κινδύνοις γιγνώσκει» και η συνέχειά του είναι «ο φίλος τω φίλω εν πόνοις και κινδύνοις ου λείπει».

Eσύ δεν το 'χεις ανακαλύψει ακόμα με τους δικούς σου φίλους, αφού είσαστε τόσα χρόνια μαζί;

Eίμαστε πολλά χρόνια μαζί, αλλά δυστυχώς η πουτάνα η κοινωνία λειτουργεί με τέτοιους ρυθμούς που αλλοιώνει πολύ εύκολα τους ανθρώπους. Πρέπει να είσαι πολύ σκληρό καρύδι για να μη μασήσεις. Πρέπει να είσαι πολύ μάγκας... Kαι οι μάγκες είναι λίγοι. (Tα λέει έτσι που πείθεσαι ότι έχεις έναν από τους τελευταίους εκπροσώπους του είδους μπροστά σου).

Aναρωτιέσαι αν οι γυναίκες σού την πέφτουν επειδή είσαι γνωστός και διάσημος ή επειδή... (με κόβει πριν τελειώσω).

Aφού το ξέρω αυτό ότι έτσι είναι. Oι περισσότερες...

Δεν σου τη σπάει;

Eίναι φυσιολογικό. Kι εγώ γουστάρω τη Σάρον Στόουν. Σαν τη Σάρον Στόουν έχω πάρει καμιά εκατοστή και παραπάνω. Aυτό που σου λέω το εννοώ. Δεν κάνω πλάκα. Mοντέλα Γερμανίδες και τέτοια.

Γιατί ένας άντρας, που αγαπάει τόσο τη γυναίκα του, την απατάει;

Γιατί είναι πολυγαμικός. Oι άντρες είναι έτσι.

Oχι όλοι.

Τα αρσενικά είναι έτσι. Eίναι κατακτητές.

Δεν υπάρχουν μονογαμικοί άντρες;

Yπάρχουν. Tα αρσενικά είναι πολυγαμικά. Eίναι συλλέκτες. Aγαπούν την €ίνα, αλλά πηγαίνουν και παραπέρα (κάνει μια μάγκικη κίνηση), ξέρεις, για να δουν πώς είναι, το παιχνίδι, κ.λπ. Σαρκικά.

Έτσι όπως μου τα λες, θα ισχυριστείς, σε λίγο, ότι σύμφωνα με τις δικές σου πεποιθήσεις είσαι πιστός.

Mε τη γυναίκα μου είμαι δώδεκα χρόνια και την παντρεύτηκα πριν από τέσσερα. Zούμε στο ίδιο σπίτι εδώ και δώδεκα χρόνια. Έφυγε από την Aγγλία, ήρθε στην Kω, εγώ d.j., εκείνη ξεναγός, εγώ την επέλεξα.

Ποιός είναι ο ορισμός του αρσενικού;

O ορισμός; E, αυτό, πρέπει να το ξέρεις εσύ καλύτερα από μένα! (χαμογελάει)

(Mε τάπωσε ή μου κάνει κομπλιμέντο; Ξεφεύγω). Nαι, αλλά τώρα δεν δίνω εγώ συνέντευξη. Ποιός είναι ο ορισμός;

Δεν είναι τυχαίο που ορισμένοι άνδρες και γυναίκες ακόμα, έχουν επιτυχία στο αντίθετο φύλο. Aυτοί που έχουν επιτυχία στο αντίθετο φύλο είναι τα αρσενικά. Yπάρχουν και τα fake, τα ψεύτικα, τα κάλπικα. Aυτά που δείχνουν, αλλά δεν είναι. Oμως κάποια στιγμή ξεβρακώνονται. Bλέπε τραγουδιστές, ηθοποιούς, που νομίζουν τα κοριτσάκια ότι είναι το ποπ, το είδωλο κι αυτός είναι γκόμενα, αντί για αντράκι...

Θα συγχωρούσες την προδοσία μιας γυναίκας;

Δεν κατάλαβα;

(Aναρωτιέμαι αν δεν κατάλαβε, πώς τολμάω, μετά απ' όλα αυτά που είπε, να λέω κάτι τέτοιο ή αν όντως δεν άκουσε την ερώτησή μου. Tην επαναλαμβάνω και παίρνω την αναμενόμενη απάντηση).

'Οχι.

Θα είχες την απαίτηση να συγχωρήσει εκείνη μια δικιά σου;

Nαι, και να σου πω γιατί. Γιατί από τη φύση ο άνδρας και η γυναίκα δεν είναι το ίδιο.

Eυτυχώς...

(συνεχίζει σαν να μη με άκουσε) ...όπως συμβαίνει και μ' όλα τα ζώα. Tα αρσενικά είναι αερογάμηδες, όπου βρουν πάνε και τον χώνουν. Tα θηλυκά είναι, κατά κάποιο τρόπο, μονογαμικά. Eίναι πολύ πιο συνεσταλμένα, δίνονται πολύ πιο δύσκολα...

Tι θα θεωρούσες ασυγχώρητο, αν σου το έκανε ένας φίλος;

Eίναι κάποια πράγματα που θα με ενοχλούσαν σε αφάνταστο βαθμό, αλλά μπορώ και συγχωρώ. Δεν ξεχνάω ποτέ όμως. Θυμάμαι πάντα!

(Ξαφνικά, είμαι βέβαιη ότι ο τύπος απέναντί μου, είναι Σκορπιός και ρωτάω). Tι ζώδιο είσαι;

Σκορπιός.

(Xα!) Kαι τι σημαίνει να είσαι Σκορπιός;

Δεν ξέρω τι σημαίνει να είσαι Σκορπιός. Ξέρω τι σημαίνει να είσαι Nότης.

Tι σημαίνει;

Aυτό που βλέπεις κι αυτό που ακούς. Tίποτα λιγότερο τίποτα περισσότερο.

Aυτό που βλέπεις αυτό παίρνεις;

Aυτό που βλέπεις εσύ κι αυτό που ακούς. O Nότης δεν είναι κάτι άλλο που τώρα σου δείχνω ότι είναι αυτό. Oύτε χθες υπήρξα αλλιώς.

Γιατί είσαι δύσκολος στις σχέσεις σου;

Γιατί είμαι ψιλοαπόλυτος. Oταν λέω κάτι το εννοώ, όταν κάνω μια συμφωνία την τηρώ, οποιοδήποτε κόστος κι αν έχει, ακόμα κι αν ―εκ των υστέρων― ανακαλύψω ότι έκανα λάθος. H συμφωνία θα τηρηθεί μέχρι τέλους. Eγώ θα πληρώσω το λάθος μου. Oταν μου λένε, λοιπόν, κάτι πρέπει να το τηρήσουν― και συνήθως δεν το τηρούν στην Eλλάδα. Δεν εννοούμε αυτά που λέμε.

πάρχει κάτι επάνω σου που δεν σου αρέσει; Eξωτερικά και εσωτερικά.

Nαι. Yπάρχουν κάποια πράγματα. Για παράδειγμα, τώρα, μετά από 36 χρόνια, αρχίζουν και ψιλοαραιώνουν τα μαλλιά. Θα μπορούσαν να μην αραιώνουν. Δεύτερον. Mε πονάει η μέση μου, από την πολύ τη χρήση, προφανώς (χαμόγελο, παύση). Δεν θα ήθελα να με πονάει. Θα μπορούσε η μύτη μου να είναι λίγο πιο μικρή. Aλλά, όλα αυτά είναι ελάχιστα. Δεν μ' ενοχλούν σε τέτοιο βαθμό ώστε να θέλω να τ' αλλάξω.

Eσωτερικά;

O,τι έχω ανακαλύψει ―κι είναι ελάχιστα αυτά που έχω ανακαλύψει― ό,τι δεν θα πρέπει να διαθέτει ένας άνθρωπος τα έχω αποβάλλει. Aυτό όμως που θα ήθελα να έχω, είναι αυτή η διάθεση του να βρίσκομαι ανάμεσα σε πολύ κόσμο, να πηγαίνω σε χώρους να κάνω χαβαλέ, καμιά φορά. Δεν το κάνω ποτέ. Θα ήθελα να μου ταίριαζε, αλλά δεν μου ταιριάζει. Δεν νιώθω καλά, δεν μ' αρέσει η πολυκοσμία.

Θα μπορούσες να σκοτώσεις κάποιον; Έχεις φοβηθεί δηλαδή ποτέ τον εαυτό σου;

Πάρα πολλές φορές. Mπορώ να βγάλω το πιστόλι, ας πούμε, και να τον σκοτώσω.

Ψύχραιμα μου το λες...

Mα όταν υπάρχει ένα κωλόπαιδο απέναντί σου, ένας άνθρωπος ο οποίος κάνει κακό στους τριγύρω του, γιατί να μην τον διώξεις; Γιατί να υπάρχει;

Δεν θέλω να το κάνω ποτέ. Έχουν έρθει όμως τέτοιες στιγμές, όπως έχουν έρθει και σε σένα και τον οποιονδήποτε. Kάποια στιγμή, όμως, εν βρασμώ ψυχής θα μπορούσα να το κάνω. Γιατί οι περισσότεροι απ' αυτούς που είναι στη φυλακή δεν είναι εγκληματίες, αλλά έχουν σκοτώσει κάποιον, δεν είναι τέρατα, δεν θα ήθελαν να το κάνουν...

Tα τρία πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή σου είναι;

Tα δύο κοιμούνται (τα παιδιά του), το άλλο είναι μέσα (λέει «το άλλο» με άπειρη τρυφερότητα, εννοώντας τη γυναίκα του), αυτά είναι ένα πακέτο. Tο δεύτερο είναι το χάρισμα, που μου 'χει δώσει ο Θεός, να μπορώ να εκφράζομαι τραγουδώντας και το τρίτο -δεν τα βάζω τώρα στη σειρά- ίσως το μεγαλύτερο, είναι η υγεία μου.

Παραμύθια λες στα παιδιά σου;

Oχι, είναι ακόμα μικρά. Aλλά δεν ξέρω παραμύθια. Eγώ θα τους λέω αυτά που έχω ζήσει.

Σε πιάνουν ποτέ κρίσεις ταυτότητας;

Kαθόλου. Mε πιάνουν κρίσεις όταν μου λένε μαλακίες και τότε εκδηλώνομαι, το δείχνω.

Στη δουλειά επάνω;

Tις περισσότερες φορές. Oταν συναναστρέφομαι με ανθρώπους. Γιατί μαλακίες τα ντουβάρια δεν κάνουν. Eγώ δεν φοβάμαι τίποτα, παρά μόνο τον άνθρωπο. Φοβάμαι αυτό που σου 'λεγα πριν για το θάνατο, φοβάμαι το ύψος, και την τρέλα του ανθρώπου.

Tι σε φοβίζει επάνω σου;

H ειλικρίνειά μου. Eνώ θα μπορούσα να αποφύγω μερικές φορές να πω κάτι, εγώ το λέω απερίφραστα, γιατί έτσι νιώθω. Kάνω αυτό που νιώθω. Tο πληρώνω. Ξέρω ποιο είναι το τίμημα. Aλλά γουστάρω που το κάνω. Έχω το σθένος να το κάνω.

Tη γυναίκα σου δεν την πληγώνουν οι απιστίες σου;

Ποια απιστία; (με δουλεύει;)

Tο ότι έχεις πάει με άλλες γυναίκες.

Πού το ξέρεις εσύ αυτό;

Oλος ο κόσμος το ξέρει.

Oτι;

Oτι πας με άλλες γυναίκες.

Έτσι λέγεται. Πολλά λέγονται...

(Θα με σκάσει!) Λένε ότι είσαι κυνηγός κεφαλών.

...Δεν θέλω να το σχολιάσω αυτό.

(Θύμωσε; Ή μου φαίνεται;).

Aγαπώ τη γυναίκα. O κύριος Σφακιανάκης αγαπάει τη γυναίκα. Γιατί είναι το άλλο του μισό. Tώρα, απιστίες και τέτοια δεν τα καταλαβαίνω. Eίμαι πάρα πολύ πιστός. O πιο πιστός. Kι αυτό αποδεικνύεται από τις πράξεις. Oχι από τα λόγια. Πού με βρήκες;

Σπίτι σου.

(κάνει μια κίνηση σαν αυτό να τα αποδεικνύει όλα). Eίσαι εγωιστής;

Oσο φαίνομαι. Eίμαι.

Zητάς ποτέ συγγνώμη;

Nαι. Πάντα.

Tι δεν θα 'κανες επειδή δεν θα 'θελες να στο κάνουν;

...Aποφεύγω να κάνω οτιδήποτε δεν θέλω να μου κάνουν. Yπάρχει ωστόσο ένα που κάνω και δεν θέλω να μου το κάνουν, αλλά δεν στο λέω...

(Φτου). Kι εγώ πρέπει να το δεχτώ τώρα αυτό, ε; (μου δείχνει πως ναι). Ώραία, μπορώ όμως να σε ρωτήσω γιατί το κάνεις τότε;

Γιατί μ' αρέσει πάρα πολύ, κατά πρώτον (χαμογελάει) και κατά δεύτερον, δεν κάνει κακό σε κανέναν....

Πήγαμε Για Μαλλί Και Φύγαμε Κουρεμένοι

Η χτεσινή νύχτα και το σημερινό ξημέρωμα, δεν ήταν Σάββατο του Λαζάρου και ξημερώματα Κυριακής των Βαΐων, αλλά η νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου (μεγάλη η χάρη του).
Πριν λίγο γύρισα από την βραδινή κραιπάλη και αυτό που έζησα δεν θέλω να το ξαναζήσω!
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή...

Χτες (Σάββατο πρωί) δεν ξύπνησα καλά. Με το που άνοιξα τα μάτια μου, εμφανίστηκαν νεφελώματα αναμνήσεων και άρχισαν να με βαράνε με ρόπαλα. Αργότερα, μπήκα σε πειρασμό και έστειλα ένα μήνυμα που δεν μου έπρεπε να στείλω... και κάπως έτσι άρχισαν όλα...!!!

Αφού η μέρα κύλησε σχετικά ομαλά, το βραδάκι ήρθε ο Αδιόρθωτος με τον Ψηλό να πάμε να πιούμε κάνα ποτό. Ξεκινήσαμε το πιόμα από ένα παρακμιακό μπαράκι που ήμασταν μέσα όλοι κι όλοι 7 νοματαίοι (μαζί με τον ιδιοκτήτη). Αφού βαρεθήκαμε, είπαμε να πάμε για clubbing! Πήγαμε σε ένα τελειωμένο club και έπαιζε αρχίδια μουσική και πριν καν τελειώσουμε το πρώτο ποτό, θέλαμε να φύγουμε. Τότε ο Ψηλός πέταξε ΤΗΝ ιδέα να πάμε σε κωλόμπαρο. Έτσι όπως ήμασταν και τα τρία καψουράκια, σκεφτήκαμε πως θα ήταν καλή η ιδέα να πούμε τον πόνο μας σε καμιά πουτάνα, να κάνουμε χαβαλέ και να πιάσουμε και λίγο κωλαράκι "για το καλό". Δεν είχαμε πολλά λεφτά μαζί μας ( γύρο στα 240 ευρώ) αλλά σαν παιδιά της πιάτσας (εδώ γελάμε - χοχοχο!) δεν θα μας έπιαναν μαλάκες οι πουτάνες να πληρώσουμε "χρυσά" τα κεράσματα.

Αφού λοιπόν πήγαμε και την αράξαμε, μετά από 5 λεπτά κατέφτασαν και τα κορίτσια στην παρέα μας! Την πρώτη, μια ξανθιά ουκρανέζα (αν θυμάμαι καλά) την έπιασε στο μπλα-μπλα και στα κεράσματα ο Αδιόρθωτος. Μετά κατέφθασαν δυο "αραπίνες λάγνες ερωτιάρες" και πήρε την μια ο ψηλός και τη άλλη εγώ.

Ήτανε αστέρι η πουτάνα! 21 χρονών από την Γκάνα με τρελή κωλάρα! Συνεννοούμασταν τα αγγλικά και εκεί ήταν όλο το γέλιο! Τα αγγλικά μου είναι χάλια και τα ελληνικά της ακόμα χειρότερα. Ούτε εγώ καταλάβαινα καλά-καλά τι έλεγα, αλλά εκείνη τα έπιανε (και δεν ήταν τα μόνα που έπιανε). Μου χάιδευε τις ρόγες, το καυλί, μου τρίβονταν και εγώ κυρίως της χάιδευα τον κώλο, κι όλα αυτά ενώ συζητούσαμε για τρομερά θέματα (π.χ. για τους κρίκους στα αφτιά, στην μύτη, για την πρώην μου, για την Σακίρα, κ.α.). Η πουτάνα έπινε τα ποτά (το νερό δηλαδή που της έβαζαν για ποτό μαζί με τις μάρκες που έπαιρνε από το κάθε κέρασμα) σαν πουτάνα! Η δουλειά της είναι αυτή βέβαια και καλά έκανε! ... Σε μια φάση ακούω τον αδιόρθωτο να λέει στην ξανθιά: "θέλω να σε ξεσκίσω". Εκείνη τη στιγμή πήγα να πνιγώ προσπαθώντας να κρατήσω τα γέλια μου.

Αφού κεράσαμε κάμποσα, τις σουτάραμε, αφού πρώτα μας έδωσαν τα τηλέφωνα τους κι η μαυρούλα, μου είπε να την πάρω αύριο η μεθαύριο που δεν δουλεύει (κάνει την "extra" δουλειά τότε). Περιμέναμε λογαριασμό γύρο στα 200 ευρώ το πολύ... και μας ήρθε 380!!! Μας ήρθε μαζί με το εγκεφαλικό!!! Το πρώτο που μας ήρθε στο μυαλό είναι να το μπατάρουμε και να φύγουμε, αλλά δεν μας έπαιρνε! Ο αδιόρθωτος είπε σε μια γνωστή του μεγαλο-πουτάνα (που μάλλον ο ομορφάντρας ο ψηλός θα της φάει τσάμπα την Δευτέρα - είναι μπάζο και πηγαδομούνα, αλλά κάνει καλή πίπα, από ότι λέει ο Σάκης, και ο λόγος του Σάκη είναι νόμος!) να κάνει κάνα σκόντο στην τιμή γιατί μας έπιασαν τον κώλο, αλλά δεν μπορούσε να κάνει τίποτα! Αφού συνήρθαμε από το σοκ, ψάχναμε πρωί-πρωί με τον ψηλό να βρούμε λεφτά. Με 380 ευρώ θα είχαμε γαμήσει τρελά γκομενάκια κι δε θα είχαμε μείνει με το καυλί στο χέρι!

Σε όλον τον γυρισμό κλαίγαμε τα λεφτά μας και λέγαμε τι μαλακία κάναμε! Ο Ψηλός φταίει που είναι πολύ καυλιάρης και δεν μαζεύεται (χοχοχοχο), άλλωστε είπε πως θα τα κεράσει όλα γιατί είναι XL άνθρωπος. ... Πήγαμε να πιάσουμε κώλο κι αντί να πιάσουμε, μας έπιασαν τον δικό μας... και μας τον ξέσκισαν κιόλας!

Το μόνο θετικό της όλης φάσης είναι ότι φρέσκαρα τα αγγλικά μου!

Ηθικό Δίδαγμα: Μην πηγαίνετε σε κωλόμπαρα που δεν ξέρετε κάποιον άντρα που δουλεύει μέσα!

Το άρωμα της χαδιάρας δεν έχει φύγει από πάνω μου ακόμα, για αυτό θα κάνω ένα μπάνιο και θα την πέσω για ύπνο.

Άντε καλημέρα και καλό μήνα!!!


Υ.Γ. Άλλαξε την ώρα στο blog, κουμπάρε, πάει με την παλιά!

Μάκης Χριστοδουλόπουλος

Από τα 12 του χρόνια άρχισε να συμμετέχει σαν μουσικός στην αρχή παίζοντας κιθάρα και αργότερα κλαρίνο σε κέντρα και παραδοσιακά πανηγύρια. Όσο περνάει ο καιρός συμμετέχει επίσημα σαν κλαρινίστας σε ορχήστρες που παίζουν δημοτικά τραγούδια ενώ παράλληλα τραγουδάει εντυπωσιάζοντας το κοινό του. Το ρεπερτόριό του στα δημοτικά είναι ατελείωτο. Κάποια στιγμή τον ανακαλύπτει ο αείμνηστος Βασίλης Σαλέας, που μόλις έχει επιστρέψει από την Αμερική. Ενθουσιάζεται από την φωνή του ως τραγουδιστή. Έτσι αρχίζει να δουλεύει με τον Βασίλη Σαλέα και απ’ αυτόν διδάσκεται τα μεγάλα μυστικά του τραγουδιού, που σημαδεύουν την μετέπειτα πορεία του. Ο Βασίλης Σαλέας όμως πεθαίνει και δεν προλαβαίνει να κάνει δίσκο με τα τραγούδια που ήδη έχει ετοιμάσει για τον Μάκη. Περνάνε τα χρόνια και έρχεται η στιγμή να κάνει ο Χριστοδουλόπουλος τον πρώτο του δίσκο. Κοντά του αυτή τη φορά, βρίσκεται ο μεγάλος βιολιστής Γιώργος Κόρος. Ο Μάκης γράφει επίσημα το πρώτο του τραγούδι, (στίχους και μουσική)και μπαίνει στο χώρο του λαϊκού τραγουδιού. Είναι το «Παντρεμένοι κι οι δυο» 1977. Η επιτυχία είναι μεγάλη. Ο Μάκης μπαίνει στα πρώτα ονόματα της νύχτας. Ακολουθούν οι επιτυχίες : «Μελαχροινάκι», «Μια τσιγγάνα μου το είπε», «Αδειανό το προσκεφάλι» κ.α.

Το 1984 συνεργάζεται με τον στιχουργό Αντρέα Σπυρόπουλο και με παραγωγό τον Διονύση Σαββόπουλο κυκλοφορεί στη ΛΥΡΑ το «Όλα αρχίζουν τώρα». «Τα στέφανα», το «Πληγωμένο χελιδόνι» τραγουδιούνται παντού και το 1987 κυκλοφορούν δύο ακόμα δίσκοι το «Καίγονται ο μαχαλάς» και το «Ραγισμένα μάτια» από τον οποίο ξεχωρίζουν οι «Αμπάρες» και γίνονται το σουξέ της χρονιάς.

Ο Μάκης Χριστοδουλόπουλος παίρνει χρυσό δίσκο. Όλη η Ελλάδα τραγουδάει τα τραγούδια του. Η μεγάλη του επιτυχία συνεχίζεται και το 1988 και το 1989 με τον δίσκο «Μαραμένη μου γαρδένια» και τη ζωντανή ηχογράφηση από το κέντρο που εμφανιζόταν, με τίτλο «Μια νύχτα στις αμπάρες».

Ακολουθούν τα άλμπουμ:

1989 – Επιτυχίες
1990 – Φτάνει να γυρίσεις
1991 – Το προσκλητήριο
1991 – Στη φαντασία – live
1992 – Πήγαινέ με πάλι πίσω ταξιτζή
1993 – Μόνος μου
1994 – Αν με χρειαστείς
1996 – Βάλτε φωτιά στο χωρισμό
1996 – 20 χρόνια Μάκης Χριστοδουλόπουλος – Ζωντανή ηχογράφηση
1997 – Αίσθημά μου δυνατό

Το καλοκαίρι του 2000 κυκλοφορεί το νέο CD single του Μάκη Χριστοδουλόπουλου με τίτλο «Παραλίγο να πάρω τους δρόμους» και τέσσερα καινούρια λαϊκά τραγούδια που προαναγγέλουν τον διπλό δίσκο που κυκλοφορεί την ίδια χρονιά με τίτλο «Όλα για σένα».

Δείτε την τελευταία του δουλειά

Έμαθα κατι χρήσιμο σημερα και το εκθέτω

Στην αρχαία Αγγλία κάποιος δεν μπορούσε να κάνει σεξ εκτός και αν είχε την συγκατάθεση του Βασιλιά (εξαιρούνταν τα μέλη της βασιλικής οικογένειας).
Όποιοι ήθελαν να αποκτήσουν παιδί, έπαιρναν την συγκατάθεση του Βασιλιά και έτσι τους δινόταν μια μεταλλική πλάκα που κρεμούσαν στην πόρτα τους όταν έκαναν σεξ.
Η πλάκα έγραφε ότι διέπρατταν F.U.C.K. δηλαδή "Fornication Under Consent of the King" (συνουσία υπό την συγκατάθεση του Βασιλιά).

Τελευταίες κυκλοφορίες του Σταμάτη Γονίδη.

Τίτλος:ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΜΠΑΛΑΝΤΕΣ (ΟΛΑ Σ' ΑΓΑΠΑΝΕ)
Κυκλοφόρησε τις 29/11/2006
από την SONY MUSIC - BMG

Τραγούδια που περιέχει: 1.ΜΗ ΡΩΤΑΣ ΤΟ ΓΙΑΤΙ 2.ΓΙΑΤΙ ΚΛΑΙΣ 3.ΟΛΑ ΤΑ ΞΕΧΝΑΣ 4.ΟΛΑ Σ ΑΓΑΠΑΝΕ 5.ΠΩΣ Μ ΑΦΗΣΕΣ ΝΑ ΖΩ 6.ΧΘΕΣ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΣΤ ΟΝΕΙΡΟ ΜΟΥ 7.ΤΙ ΟΝΕΙΡΑ ΝΑ ΚΑΝΩ 8.2.30 9.ΔΕΝ Μ ΑΓΑΠΑΕΙ ΚΑΝΕΙΣ 10.ΜΟΝΟ ΕΓΩ Σ ΑΓΑΠΑΩ 11.ΜΟΝΟΣ 12.ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΜΟΥ 13.ΣΟΥ ΜΕΝΕΙ ΑΚΟΜΑ ΕΝΑ ΛΕΠΤΟ 14.ΦΕΡΤΕ ΤΗΝ ΠΙΣΩ



Τίτλος:ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΠΗΡΕΣ
Κυκλοφόρησε τις 20/09/2006
από την LEGEND

Τραγούδια που περιέχει:1.ΣΑΒΒΑΤΟ 2.ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΟΣ 3.ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΣΟΥ ΛΙΩΝΩ 4.ΕΔΩ ΠΟΥ Μ ΑΦΗΝΕΙΣ 5.ΛΑΘΟΣ ΜΟΥ ΠΟΥ ΣΕ ΑΓΑΠΗΣΑ 6.ΓΥΡΝΑ ΞΑΝΑ 7.ΕΣΥ ΘΑ ΚΛΑΙΣ 8.ΔΕΝ Μ ΑΓΑΠΑΣ 9.ΤΡΕΛΟΣ ΓΙΑ ΣΕΝΑ 10.ΜΑ ΠΟΤΕ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΕΙΣ 11.ΠΑΕΙ ΚΑΙΡΟΣ 12.ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΟΥ ΛΕΩ 13.ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ 14.ΑΠΟΨΕ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ 15.ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΠΗΡΕΣ




Πάτα play και άκουσε:

Λίγα λόγια για τον μεγάλο Σταμάτη Γονίδη

Ο Σταμάτης Γονίδης θα μπορούσε να χαρακτηριστεί με μια λέξη "ORIGINAL". Ο Σταμάτης Γονίδης είναι πέρα για πέρα ειλικρινής και ατόφιος με όλο το κόστος που αυτό συνεπάγεται. Αυτή είναι ίσως η καλύτερη περιγραφή για τον Σταμάτη τον άνθρωπο, τον συνθέτη, τον στιχουργό, τον ερμηνευτή, και προσφάτως συγγραφέα.Γεννήθηκε στην Κύθνο. Μεγαλώνοντας σ' ένα αιγαιοπελαγίτικο νησί κι ακούγοντας από πολύ μικρός τον πατέρα του και τους φίλους του να διασκεδάζουν παίζοντας μπουζούκι και βιολί, γνώρισε και αγάπησε ιδιαίτερα την ελληνική μουσική.
Σε νεαρή ηλικία ο Σταμάτης Γονίδης αφήνει το νησί του και ότι ήξερε μέχρι τότε και αποφασίζει να δουλέψει σαν ναυτικός στα καράβια, έτοιμος να κατακτήσει τον κόσμο. Ακολουθούν χρόνια σκληρής δουλειάς και νέων εμπειριών. Στα ταξίδια του ανά τον κόσμο, όταν είχε χρόνο, έγραφε μουσική και στίχους και ερμήνευε ο ίδιος τα τραγούδια του, παρέα με τους άλλους ναυτικούς. Τα τραγούδια του αρέσουν σε όλους και τον παροτρύνουν οι συνάδελφοι του να ασχοληθεί πιο σοβαρά με το ταλέντο του. Όπως ήταν αναμενόμενο ήταν η αρχή μιας καινούργιας καριέρας. Ο Σταμάτης αφήνει τα κύματα και μπαίνει στα ...ραδιοκύματα..Ξεκίνησε την καριέρα σαν τραγουδιστής, επαγγελματικά πλέον, με κάποιες εμφανίσεις σε νυχτερινά κέντρα. Όμως δεν άργησε να τον ανακαλύψει και να τον κερδίσει η δισκογραφία. Με την ηχογράφηση του πρώτου του δίσκου, έγινε η αρχή για μια λαμπρή καριέρα, που ήδη μετράει περισσότερα από δεκαπέντε χρόνια!Ο Σταμάτης Γονίδης, με την χαρακτηριστική μελωδική φωνή, την μοναδική ερμηνεία, το ταλέντο να συνθέτει ο ίδιος τραγούδια που έχουν γίνει μεγάλες επιτυχίες, και τραγούδια που θα μείνουν, είναι από τους πιο δημοφιλείς τραγουδιστές.
Με μια καριέρα γεμάτη χρυσούς και πλατινένιους δίσκους, τραγούδια που έχει τραγουδήσει όλη Ελλάδα, συνεργασίες με κορυφαίους Έλληνες τραγουδιστές και συνθέτες, ο Σταμάτης Γονίδης είναι σίγουρα ένας από τους καλύτερους τραγουδιστές της σύγχρονης δισκογραφίας.Τον τελευταίο καιρό πέρα από το ταλέντο του για την μουσική, μπορεί κανείς να τον απολαύσει και σαν συγγραφέα. Πρόσφατα κυκλοφόρησε το πρώτο του βιβλίο με τίτλο "Ο Ιπτάμενος Λαγός". Οι φιλοσοφικές αναζητήσεις του Σταμάτη Γονίδη, σε ένα παραμύθι για μεγάλους.
Όταν δεν πραγματοποιεί εμφανίσεις σε μεγάλη πίστα της Αθήνας και της θεσσαλονίκης, θα τον βρείτε να κάνει συναυλίες ανά την Ελλάδα και το εξωτερικό. Όταν πάλι θέλει να ξεφύγει από τον κόσμο και το άγχος της δουλειάς, πηγαίνει στην ιδιαίτερη πατρίδα του την Κύθνο και αφήνεται στην φροντίδα των δικών του ανθρώπων και ασχολείται με το ψάρεμα. Πάντα κοντά του τα παιδιά του για τα οποία τρέφει μεγάλη αδυναμία.Άλλοτε πάλι θα τον βρείτε στο σπίτι του στο Λαγονήσι, όπου περνάει ώρες ατελείωτες δημιουργώντας νέα τραγούδια, με πρωτότυπα ακούσματα. Χαλαρές στιγμές σε ταβέρνα με φίλους, μια βόλτα με τα σκυλιά του, μια καλή ταινία, είναι τα πράγματα που τον ηρεμούν. Διαβάζει αρχαία ελληνικά κείμενα και συλλέγει πληροφορίες για τα επόμενα βιβλία του.Χειμώνα του 2000 κυκλοφορεί η τελευταία του δισκογραφική δουλειά με τίτλο "GONIDIS". Ο δίσκος έγινε χρυσός με την κυκλοφορία του και πολλά από τα τραγούδια του δίσκου έγιναν γρήγορα επιτυχίες.
Ο Σταμάτης Γονίδης, πέρα από την αγάπη του για την μουσική, το συγγραφικό του ταλέντο, τώρα ασχολείται και με την οινοπαραγωγή. Τον Δεκέμβριο του 2000, κυκλοφόρησε το πρώτο του κρασί με το όνομα "ΑΓΙΟΣ", που το διαθέτει αποκλειστικά για φίλους.Είπαμε, ο Σταμάτης Γονίδης είναι "ORIGINAL".